Inmiddels ben ik al weer 4 weken in West Australië of ‘WA’ zoals, ze dat hier zeggen. ’s Avonds laat kwam ik aan op het vliegveld in Perth. En werd ik opgehaald door de hostmum. Nu heb ik nog maar 6 uren verschil met Nederland.

Ik ben dus weer bij een nieuwe familie. Ik ben de eerste au pair in dit gezin. Ik zorg voor twee kindjes. James is 4 jaar oud en Emma 2 jaar. Ik werk zo’n 36 uren per week, maar daarnaast is er genoeg vrije tijd. Alhoewel, ik heb nog geen tijd gehad om me te vervelen. We doen zo veel dingen. ’s Avonds laat kwam ik dus aan in Perth, even kennisgemaakt en vanaf toen is het alleen maar actie geweest. Eigenlijk is het vreemd dat je zomaar in een ander huis bent en daar gaat slapen, maar ik heb er tot zo ver geen moeite mee. Heerlijk om weer een eigen kamer te hebben, waar al mijn spullen staan en ik mijn eigen plek heb.

Maar goed, dat weekend was het Pasen en de verjaardag van Emma. Dus het hele weekend heb ik familie en vrienden gezien. Niet alleen bij ons thuis, maar ook direct naar de opa’s en oma’s geweest. Een van hen wordt ook echt ‘opa’ genoemd. Zijn familie komt oorspronkelijk uit Nederland, maar hebben hier een nieuwe thuis gevonden. De overgrootvader spreekt ook echt goed Nederlands. Ik had een pak hagelslag voor de hostfamilie meegenomen, maar hier waren ze natuurlijk al bekend mee. Sterker nog, de wiebertjes en zwart/wit wordt me aangeboden en we kunnen samen praten over de verschillen tussen Nederland en Australië. Het is erg leuk, want ik ben namelijk ook al een aantal keer met de kinderen bij hun op visite geweest. Zo voelt het wel echt of wordt je opgenomen in de familie.

Doordat het Pasen was, had ik een lang weekend samen met de hostfamilie. Ook het weekend daarna, omdat het ANZAC day was. In Australië herdenken ze niet op 4 mei of vieren ze 5 mei. Wel was hier ANZAC dag (Australia and New Zealand Army Company) op 25 april. Hierbij gaat het om de wereldwijde slachtoffers die zijn gevallen, waarbij zij deelnamen, waaronder ook in de eerste en de tweede wereld oorlog. Het was een mooie dag om ook weer de omgeving te verkennen.

Het weer is hier weer helemaal anders, dan aan de oostkust. Droge lucht, dus dat vind ik helemaal top. Het is steeds rond de 25 graden. Overdag heerlijk weer en ’s avonds lekker koel. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Want er kwam er letterlijk één uit de lucht vallen. De hele dag strak blauwe lucht, 30 graden, heerlijk weer. En opeens begon het te hagelen. En niet zomaar hagel, nee het hele veld was bezaaid met hagel zo groot als knikkers. Dit had de familie zelfs nog nooit gezien.

Dan had ik op mijn beurt, nog nooit zo’n groots ‘21 birthday party’ gezien. Mijn hostouders namen me mee naar een feest van een familielid. Haar 21^ste verjaardag werd goed gevierd. Ze hadden een top locatie afgehuurd bij de haven. Hapjes die werden rondgebracht, een bar waar je gratis drankjes kon halen, ja dan ben ik als Nederlander natuurlijk van de partij. Er werden speeches gehouden voor de jarige, dat schijnt hier normaal te zijn voor je 18^de en 21^ste verjaardag. En een dj die kon natuurlijk niet ontbreken, die zorgde er voor dat iedereen aan het einde van de avond op de dansvloer stond. Een voordeel is dat het uitgaansleven hier veel eerder begint dan in Nederland. Dan ben je weer vroeg thuis, kan je een goede nacht maken, maar dat betekent natuurlijk niet dat we minder brak waren.

Ze nemen me niet alleen mee naar feestjes, ook leer ik de vrienden kennen. ’s Avonds laat bij een kampvuurtje onder de sterrenhemel. Of ze nemen me 7 uur ‘s ochtends mee naar bootcamp om even te sporten. En ik heb zelfs al twee netball wedstrijden gespeeld. Ik wist de regels niet, maar hup het veld in. Geen tijd voor uitleg. De eerste keer kon echt wel beter, maar bij de tweede wedstrijd, waar ik meer kon rennen, was het echt leuk. Heel mooi om weer nieuwe sporten te leren.

Dit was niet het enige waar ik in het diepe werd gegooid of iets nieuws probeer; voor het eerst in een automaat gereden. Fietsen in Perth. Eten van de ‘Chicken treat’ een fast food keten, voornamelijk in WA, dat lijkt op de KFC. Ik heb Milo geprobeerd, dit lijkt op cacao poeder, maar dan gezonder, of dat mag ik graag geloven. Dan hoor ik je denken; warme chocolademelk met 25 graden.. Ja, dat huis is goed geïsoleerd. En ’s avonds koelt het snel af naar 15 graden en dat voelt ijskoud aan. Daarnaast heeft ook de hostfamilie ook iets nieuws geprobeerd. Ik heb boerenkool gemaakt voor de familie. En dit werd goed ontvangen.

Ja, de familie vroeg aan mij om eens een gerecht uit Nederland te maken. Ze zijn namelijk erg geïnteresseerd in wat ik vind, waar ik vandaan kom en andere culturen. Het is een ook bijzondere ervaring, want ik ben hun eerste au pair. Ze zijn dan ook heel enthousiast. Ze hebben me al naar veel plekken meegenomen. Zo zijn we naar Hillary’s geweest; een haven, een hele mooie plek, waar je ook kan zwemmen. En King’s park, een heel groot park midden in de stad met een wijd uitzicht. Ik ben naar de film geweest met de hostmum en naar de Zoo geweest met de kleine.

Ook ikzelf heb allemaal dingen verkend. Ik ben naar de stad geweest. Ook naar verschillende suburbs, zoals Fremantle een plaatsje aan het water. Of naar het strand in onder andere Scarbourough, een festival in Heathrow, Victoria harbour, naar de winery in Swan valley. Dit zegt jullie waarschijnlijk weinig, maar de liefhebber kan het opzoeken. Ik heb de bekende zwarte zwanen gezien, die in Australië alleen aan de westkust te vinden zijn. Ook heb ik veel tripjes gemaakt, zoals touren in the Hills en naar National parken rondom, zoals het John Forrest national Park en het Serpentine national park, waar de Serpentine falls zijn. Dit was echt fanatstisch! We hebben lekker gezwommen. Het water was steen koud, maar bij de waterval was het water opgewarmd door de rotsen. Ook een gratis pedicure gehad, van de visjes die daar rondzwemmen haha

Zoals je misschien kunt merken, heb ik hier mijn draai al goed gevonden. Het is zo leuk om alles weer nieuw te ontdekken: een nieuwe plek, nieuwe familie ontmoeten en nieuwe vrienden maken. Het is zo goed om te weten dat je alles zelf ontdekt en je weg weet te vinden. Je plant alles zelf, zoals vluchten en reisjes. Je maakt zelf nieuwe contacten en zelfs vrienden. Daar leer je heel veel van. Ook je draai vinden in het gezin met de kinderen. Zoals routines en gewoonten. Gelukkig voelden de kinderen zich ook snel op hun gemak. Het duurde maar even voordat ze in het huis rondrenden en riepen: Sytskeee booger!! Ja, deze kleine snotneusjes zijn echte schatjes. Niet alleen zij voelen zich op hun gemak, ook ik. Wat natuurlijk heel belangrijk is, als je bij iemand thuis woont.

Maar er zijn ook gevaren. Niet thuis, maar in de natuur. Zo liepen we in een national park en stapte ik bijna op een kleine slang! Ieee. De bek wijdt open en de tong naar buiten. Hij was heel klein, waarschijnlijk nog ongevaarlijk, maar later bleek het waarschijnlijk een giftige te zijn. Whaaa, maar niet te veel over nadenken. Dit is niet het enige gevaar. Ook was er op een dag overal rook. Ik dacht eerst dat iemand een vuurtje in de achtertuin had. Maar het bleken bosbranden te zijn. Het kan een natuurlijke bosbrand zijn. Maar soms zijn dit gecontroleerde branden, dit doen ze uit voorzorg om grote branden te voorkomen, of om het land meer vruchtbaar te maken voor planten en bomen. Het was in ieder geval overal blauw en de geur van rook was duidelijk aanwezig. Het huis waar ik nu woon, ligt ook naast een bos. Hier is er ook een keer sprake geweest van een bosbrand en erg groot gevaar dat dit huis in brand zou gaan. Gelukkig is dit niet gebeurd, maar dit gevaar ligt hier dus ook op de loer.

Maar no worries! Het is hier tot zo ver super! Ik kom net terug van een bbq in het park, met de kookaburra’s die ons om de oren vlogen en ons toelachten. En een cider bij de pub. Ik heb het hier nog wel even naar mijn zin!