De ochtend nadat ik de blog postte, zat ik er voor het eerst, sinds ik in Australië ben, helemaal doorheen. Ja, dat hoort er natuurlijk ook bij. Alles nieuw, de oudste heeft het me echt heel moeilijk gemaakt en je moet weer nieuwe mensen leren kennen. En dan was ik ook nog m’n sportbroekje kwijt haha. Nu kan ik er om lachen, maar op zo’n moment lijkt ALLES tegen te zitten. Terwijl ik altijd positief probeer te blijven, kon ik dat nu even niet in zien. Niemand kent je verhaal en dat is juist waar je naar verlangt. Even je verhaal luchten en klagen.. Ja, dat doe je natuurlijk niet als je iemand voor het eerst ontmoet. Op zo’n moment mis je het gewone. Met m’n vrienden heb ik het hier wel eens over: wat gaan we als eerste doen als we thuis komen en wat mis je het meeste? Ik heb hier over nagedacht en het is echt de mensen die ik mis. Wheeee lekker cliché weer.
Nou ja ik zat er dus door heen die ochtend en goed ook. Die dag had ik de hele dag de kinderen. Van 7 uur ’s ochtends tot middernacht. Dus ik eerst m’n hart luchten bij het thuisfront. En hup er voor! Één voor één komen de kinders uit bed druppelen. De ochtend ging wonder boven wonder goed. Wauw oke, mooi! 1 struggle, maar dat mag wel in het guinness book of records hier. Vervolgens dacht ik, laat ik alles poetsen, schoonmaken; alles op en een rijtje. Heel fijn, alles schoon. En met de kinderen heb ik ook weer van alles gedaan. Van origami maken en haren doen, tot smoothies maken en dammen :P. Nou hee ’s middags ging ook goed. What!! ruzies, vechtpartijtjes, scheve gezichten, pijntjes, huilbuien, nou ik los het allemaal zo op.. Dan kon ik m’n hart nog luchten bij een meid die ik nog maar een keer had gezien. Jaa, hulp kom soms uit onverwachte hoeken. Ook nog lekkere Hollandse pot gemaakt sinds maanden. Aardappelen, wortels en een gehaktbal, nommm. Ook de kinderen vonden het lekker en de avond ging goed. Whoop whoop. Nou ik was weer de oude. Dit ging dus allemaal super goed. Ooh ja, en ik heb mn sportbroekje ook weer gevonden. Geniaal! Dit moet ik onthouden: Een dag kan zo snel veranderen! En ik kon slapen in een schoon bed. Wat een dag, maar ik was weer blij en nog steeds :D

De kinderen vormen zo een groot deel van mijn verblijf hier. Maar de scholen zijn weer begonnen! Met hun uniformen aan, zijn ze 1 februari voor het eerst allemaal naar school gegaan. De oudste naar Highschool (year 7) en de jongste twee naar grade 2 en 5. Ook voor hen was alles nieuw: nieuwe school, klasgenoten, regels. Maar de regels over uiterlijk blijven hetzelfde op school: uniform aan, er is geen make-up toegestaan, net als onnatuurlijke haarkleuren en nagellak niet mogen. Gewoon allemaal dezelfde jurkjes, broekjes, shirts en hoeden. Ja, ze lijken allemaal op elkaar zo in hetzelfde outfitje.

Natuurlijk naast werken ben ik ook weer in de stad geweest. Altijd wel wat te zien of te doen. Laatst was er een demonstratie tegen Trump. Een paar dagen later lag er midden in de stad een hele hoop bloemen op straat, waar ik straks op terug kom. Daarnaast ben ik naar Victoria market geweest, met souveniertjes, kleding, vlees, groenten. Van alles te halen dus. Ook veel dieren gezien in de winkels daar: schildpadden, vissen, ook de gekkos en de slangen kunnen natuurlijk niet ontbreken. En ik ben in de vele winkelcentra geweest. Echt overal draait het hier om eten. Je kan het zo gek niet bedenken of je komt weer een straat vol met eten tegen, foodcourts of kraampjes.

Dan had ik een vrije dag en helemaal niks gepland. Dat is nog niet eerder voor gekomen haha Dus ik heb heerlijk uitgeslapen, met vrienden gebeld en met m’n zus geskypet, jaa want ze komt hier heen :D Het duurt nog even, maar we zijn de reis al aan het plannen! Ook heb ik de omgeving weer verkend. Zo kwam ik uit op een sportterrein. Aan de ene kant was er een cricket wedstrijd gaande en aan de andere kant hielden ze drone wedstrijden. Nou een keer raden waar ik ben gaan kijken xD De spelers leggen de drones in het veld op de start positie. Zo’n 3 tot 6 drones vliegen tegelijk in een wedstrijd. Dan lopen ze het veld uit en naar hun tentje, waar ze de controller pakken om de drone te besturen. Als ze er klaar voor zijn, zetten ze de bril op, zodat ze via een camera de drone kunnen volgen op het veld. Zodra de scheidrechter het startsignaal geeft, gaan ze los over het parcours. Er zijn vlaggen waar ze zoemend omheen gaan, tunneltjes waar ze onderdoor moeten en dit hele parcours wordt aangegeven met een stippenlijn. Zodra ze de aangegeven rondjes hebben gevlogen, landden ze bij de finish. Ik had al wel eens van deze wedstrijden gehoord, maar nog nooit gezien. Zo in de open lucht vliegen de drones met een rotgang door het veld.

Ik ben nog naar St Kilda geweest samen met Iris om de mini pinguïns te spotten. Ze gaan overdag de baai in om te jagen en komen ’s avonds terug tussen de rotsen, om daar uit te rusten. We hebben en aantal van deze schattige diertjes gezien. Ook nog even lekker bij het strand gelegen. Daarnaast had ik nog in de stad afgesproken met een meisje die ik van Brisbane kende, die hier ook was. Zo leuk dat je mensen op deze manier weer tegen komt! In de stad ben ik nog naar de Botanical Gardens geweest, st Patrick church van de binnenkant bewondert, streetart bewonderd in de steegjes en Iris haar zus geïntroduceerd bij onze favoriete eet plek: ‘Grill’d’. En ik heb ontdekt dat er naast pruimen ook sinaasappels en pepers in de tuin groeien. Ach ja, normaalste zaak van de wereld natuurlijk.

Ook was Australian Open de laatste weken helemaal happening in de stad. Overal schermen, posters en natuurlijk het terrein van Australian Open. Ook ik ben hier geweest om toch ook even de sfeer te proeven. Allemaal entertainment, camera’s, stadions, grote schermen waar de wedstrijden op te zien zijn. En ik heb Rafael Nadal nog even zien trainen, voordat hij die avond de finale wedstrijd had tegen Roger Federer. Helaas kon hij niet op tegen deze Zwitser, want uiteindelijk heeft Roger Federer voor de 5^de keer de Australian Open titel behaald.

Dan zit ik hier in het verre Australië, maar ook hier is er de angst voor aanslagen. Dit bleek vorige week toen ik in de bus zat en er een tas werd gevonden. Het werd gelijk als verdacht beschouwt. Iedereen moest de bus verlaten en bij de bus uit de buurt blijven. Gelukkig bleek het onschuldig te zijn; gewoon een tasje van een kind met koekjes en wat drinken. De kust was veilig en we konden weer instappen. Helaas was de kust niet veilig toen er de volgende dag een aanslag gebeurde midden in de stad. Misschien heb je het wel gehoord. Er was een man, midden in de stad (flinders stations), het publiek in gereden. Doden en gewonden.. Vandaar ook al die bloemen die op straat lagen. De dag ervoor en erna liep ik daar nog, op diezelfde plek. Pfoeh, echt bizar. Dus ook hier, kan je maar voorzichtig zijn.

Om dan toch nog even een leerpuntje met jullie te delen. Ik heb geleerd geen of weinig vooroordelen te hebben. Ik kan me nog goed herinneren dat ik vroeger als kind aan mijn moeder vroeg: maar hoe zou je dat ‘normaal’ doen of wij doen het op de ‘normale’ manier? En dan kon ik soms echt boos worden als ik het antwoord kreeg: ja wat is ‘normaal’? Dan zij ik: wij zijn normaal, dat snapt toch iedereen? Maar nu weet ik beter. ‘Normaal’ is voor iedereen anders. Door de omstandigheden waarin je bent opgegroeid, wat je hebt meegemaakt, wie je hebt ontmoet en hoe je hier zelf mee om bent gegaan. En dit kan heel erg verschillen van elkaar. Iedereen heeft z’n verhaal. Ik heb geleerd om daarom minder snel te beoordelen. En tsja, wat is normaal, dat blijft de vraag. Maar ik blijf maar ‘gewoon’ haha. Want zijn we in Nederland niet van: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg? haha

Zoo alweer een lang verhaal. Er is ook zo veel te vertellen. Tot de volgende! :D