Het is nog maar twee weken geleden dat ik een blog heb geschreven, maar echt tijd voor een nieuwe. Er is alweer zo veel gebeurd; nieuwe indrukken, dingen gedaan en beleefd. Daarom maar snel een nieuw blog, een lange, maar ik hoop een leuke :D

Voordat ik naar Melbourne ging, ben ik nog naar een cricket wedstrijd geweest samen met Kim. Dit is een hele happening in Brisbane. Maar alle vrouwen die ik vertelde over de wedstrijd zeiden: ‘drink je wel? Dat is een perfect moment daarvoor’ en zelfs: ‘rest in peace’ haha. De meningen zijn hier duidelijk verdeeld want in het stadion zaten meer dan 30.000 mensen. De wedstrijd ging tussen ‘Sydney sixers’ en ‘Brisbane Heat’, waarbij Brisbane op kop loopt. Die dag was het koel weer, zo’n 25 graden, wat het aangenaam maakte om de wedstrijd te kijken. Sinds weken had ik eindelijk een outfit aan met lange mouwen. Ach ja, maar dan nog wel een korte broek :P Het was heel leuk om de drie uur durende wedstrijd te kijken. Waarschijnlijk omdat het de eerste keer voor mij was naar zo’n wedstrijd en de spelregels nog een beetje moest uitvogelen. Want ik ben bang dat ik me anders aan moet sluiten bij de eerste meningen: zo’n wedstrijd is saai om naar te kijken en weinig actie. Weinig actie in het spel dan, want rondom het veld gebeurde genoeg. Wanneer de bal het publiek in gaat, krijg je extra punten, en werd er vuurwerk afgestoken, vuurvlammen doken op langs het veld en de muziek werd nog een keer ietsje luider gezet. Ook konden natuurlijk de dansers, mascottes, ‘kisscam’, ‘fancam’ en alle andere entertainment op het scherm niet ontbreken. Daarnaast natuurlijk het zwembad van waaruit een aantal mensen de wedstrijd bekijken en de rest van het publiek dat helemaal lost gaat bij elke punt. Brisbane heeft overigens verloren, helaas.. Sydney maakte het nog wel even spannend maar metde 4 nalaatste bal, maakten ze Brisbane in. Jaa, leuk om het een keer mee te maken. Maar het krijgt denk ik geen vervolg. Het blijft voor mij bij deze keer.
Cricket is in Australië een hele populaire sport. Er zijn zelfs wedstrijd die 5 dagen duren. Zoals in Nederland de sporten voetbal en tennis heel populair zijn, is dat in Australië Cricket, rugby league en rugby union football. Naar deze laatste twee zou ik nog heel graag een keer heen willen!

Dan nog afscheid nemen van m’n hosts Steve en Sonia. Wauw wat heb ik het getroffen! Zo bezorgd, geïnteresseerd en je vrij laten wanneer je wilt. Zonder dat ze me heel goed kenden, hebben ze me alle vertrouwen gegeven, zelfs afscheid genomen met z’n allen en me naar het vliegveld gebracht. Ik krijg nog tranen in mijn ogen hiervan, terwijl ik dit typ. Ook natuurlijk een traantje bij het dag zeggen tegen twee toppers Demi en Kim. Maar hee, ik zie jullie snel weer :D En nog afscheid genomen van een super leuk oppasadresje. En dan is het zo ver om de koffers in te pakken. Ik merk dat ik maar weinig nodig heb: met mijn kleding, mobiel en laptop kom ik al een heel eind. Dat moet ook wel, want de koffer zit snel vol haha. Dit merkte toen ik alles moest inpakken, voor de vlucht naar Melbourne. Mijn leven zit letterlijk in een koffer. Meer dan dat heb je ook niet nodig, maar de inpak struggles zijn daardoor niet kleiner. Het blijkt maar weer, je wilt altijd meer, meer en meer.. Nergens voor nodig, maar je wilt alles bewaren, want stel je voor dat je het nog eens nodig hebt… en Ja, een aantal nieuwe dingen aanschaffen is soms ook wel nodig… Tsja, daar ga je al haha

Het is toch apart om weer door te gaan. Ik heb hiernamelijk mijn leventje alsoort van opgebouwd. Ik heb bijvoorbeeld hele goede vrienden gemaakt en ik had vaste oppasadresjes. Naast vaste oppasadresjes heb ik ook eenmalige bij mensen opgepast, schoongemaakt en geholpen met verhuizen. Ik ben al bij heel wat gezinnen geweest om te helpenJEn dit vind ik leuk. Kijken hoe het bij andere families gaat, nieuwe mensen leren kennen en kijken hoe ze wonen. Nieuwe verhalen horen, nieuwe ervaringen opdoen en waauw ik kom soms op plekken!! Van grote rommel, tot gezellig huizen, grote huizen, schitterende uitzichten over de stad en zelfs een over het water. Naast de baantjes ken je de mensen, routes, winkels, openbaar vervoer: alles wat je nodig hebt. Dat begint nu allemaal weer opnieuw.

Maar tijd om door te gaan! Want ik ben weer helemaal klaar voor een nieuwe start. Dus op naar Melbourne! 6 januari vloog ik in 2 uur en 20 minuten naar Melbourne. Opnieuw een vlucht in m’n eentje, op weg naar de volgende bestemming. Ik ging weer een uurtje de toekomst in. De klok gaat een uur vooruit vergeleken met Brisbane. Het tijdsverschil met Nederland is dan nu 10 uren!

Eerst maar even voorstellen. Ik woon nu bij een gezin in Melbourne die bestaat uit 5 mensen, waaronder Samantha (12 jaar), Morgan (10 jaar) en Scarlett (6 jaar). En de kat Brutus, die doof is, ook niet onbelangrijk :P. Weer heel wat anders en zeker een nieuwe uitdaging. Alles is natuurlijk weer even wennen. Koffers uitpakken, eigen plekje creëren, waar zijn de borden en waar ligt het eten, hoe werken alle machines, wat zijn de gewoontes, regels en ga zo maar door. Maar de eerste indrukken zijn goed!Ik werd door de hostdad en de kinderen opgehaald van het vliegveld. De familie is gewend aan au pairs dus dit maakte het wel gemakkelijk. En gelukkig wen ik vrij snel in een nieuwe omgeving. Al had ik het wel even moeilijk, om alles weer achter te laten en opnieuwte beginnen (vrienden, omgeving, baantjes). Ik pas me gelukkig altijd snel aan en weet m’n eigen draai aan een nieuwe situatie te geven. Daar heb ik ook alle hulp bij van familie en vrienden. Wat heb ik steeds mooie mensen om me heen verzameld. Of het geluk is of niet, ik ben er blij mee :D

Zoals ik al zei heeft mijn nieuwe hostfamilie al meerdere au pairs gehad.Dit maakt het voor mij ook gemakkelijk; ze weten wat ze willen. De kinderen zijn heel snel aan me gewend, de jongste hangt aan mijn lippen en we doen al allemaal spelletjes. De jongen heeft me al alles verteld over zijn obsessie pokemon en we zijn al samen begonnen aan een boek schrijven, zoveel fantasie heeft hij. En met de oudste doe ik de haren, winkelen, koken etc. Alhoewel ze, zacht uitgedrukt, aan het puberen is en me flink uitprobeert, gaan we gewoon door. Ook de hostouders zijn gezellig, maken een praatje, samen koken, eten of op de bank hangen. Het zijn vaak de kleine dingen die het doen. 8 januari ben ik begonnen met de eerste uurtjes werken. Het is nu nog vakantie, dus iedere dag is het anders: bakken, water ballonnen gevechten, playgrounds, logés: ik heb al van alles mee gemaakt. Maar dit maakt het ook weer een uitdaging. Direct dagen van 9/10 uren, met 3 kinderen.. Ja, ik begrijp dat ouders uitkijken, dat de school weer begint hahah

Dan zijn er een aantal dingen anders in Melbourne vergeleken met Brisbane.
- Ik kan weer normaal water uit de kraan drinken zonder vieze smaak.
- Het is hier minder heuvelachtig dan Brisbane.
- De stad is groter, nog uitgestrekter en drukker.
- Er is dus ook een tijdsverschil. Dus ’s ochends weer wat later licht en ook ’s avonds weer wat langer licht jeeej :D

Daarnaast heb ik de directe omgeving ter voet bekeken en zo proberen zo snel mogelijk weer iets nieuws op te bouwen. Ik heb een aantal keer bootcamp gedaan. Nou dat heb ik geweten! Spierpijn! Ja, het is echt nodig, want zoals bij de meesten, komen de kilo’s er wel aan tijdens het reizen. Daarnaast al naar de stad geweest en een rondleiding gehad van Iris en haar vriend, die ik al in Brisbane had ontmoet. Verder heb ik zelfs al een extra baantje gevonden om de nodige centjes te verdienen om later nog meer te reizen. En ik hebzowaar een helm gekocht! Dit is verplicht als je de weg op gaat met de fiets haha. Ik hebweer voor het eerst gefietst in ongeveer 5 maanden! Even wennen, want de hellingen zijn toch best steil en naar beneden gaat ook super hard, maar ooh zo leuk!

Daarnaast heb ik ook natuurlijk hier weer nieuwe mensen ontmoet. Het gaat steeds gemakkelijker. In het begin voelt het als een eerst date: afspreken met iemand die je niet kent, andere taal, andere plek. Maar ik heb dit nu al zo vaak gedaan. Het begint steeds gemakkelijker te worden en ook erg leuk en interessant. Een aantal van de nieuwe mensen die ik heb ontmoet, heb ik een tripje mee gemaakt. Samen met een meisje uit België en een broer en zus uit Maleisië, heb ik een top dag gehad. We zijn naar Wilsons Promontory geweest. Het weer was niet het beste, af en toe regen en bewolking, maar we hadden mazzel. Op de juiste momenten kwam de zon. Op de top van de berg konden we niks zien door alle mist. We stonden letterlijk in de wolken. Maar met wat geduld hebben we toch van het uitzicht kunnen genieten. Daarnaast nog op het strand geweest en duin vlaktes gezien met enorme wind. En als klap op de vuurpijl ben ik geïntroduceerd in de Maleisische keuken. Van alles geprobeerd: drankje met bonen er in gedronken, heerlijke rijst, de vin van een vis gegeten en zelfs een stukje van het wang. Haha jaa, alles draait hier om nieuwe dingen proberen.

Dat leek me wel een mooie zin als afsluiter ;) Ikhoop dat het nog steeds interessant is om te lezen en vergeet de foto’s niet te bekijken. En hopelijk tot de volgende :D