Hallo allemaal,

Daar ben ik weer. We zijn al weer een aantal weken verder sinds de vorige blog en daarmee, nieuwe belevenissen, foto’s en verhalen.

Voordat ik naar Australië ging, ben ik door het thuisfront vaak herinnerd aan de enge dieren die hier in Australië zijn. Slangen, spinnen, haaien, noem maar op. Maar niemand had me gewaarschuwd voor de vogels. Mijn vrienden, hier in Australië, hadden me al wel verteld over een vogel, die mensen aanvalt. Maar ik dacht, zoals gewoonlijk, dat het wel iets mee zou vallen. Niet dus.. ik werd aangevallen door de veel voorkomende ‘magpie’. Dit is een zwart-witte en zeer territoriale vogel. Het is nu lente en in deze tijd beschermt hij zijn nest. Ik liep waarschijnlijk door ‘zijn gebied’ en werd van achter aangevallen. Ze krabben met de klauwen en pikken met de snavel… De volgende keer toch maar weer een hoed of pet dragen voor de korte stukjes lopen. Maar daarnaast ook een zonnebril, want het schijnt dat ze ook vaak de ogen als doelwit hebben IEEEE!!!! Fietsers worden ook als gevaar gezien door de vogels. Zij hebben hier gelukkig een oplossing voor. Er zijn namelijk helmen met ‘spikes’ er op. Dit zijn soort tie rips die uit de helm omhoog steken. Dit is bedoelt om de vogels af te schrikken. Het ziet er niet uit, maar het is echt nodig! Dat had ik niet verwacht. Ik was bedacht op allerlei dieren, maar op vogels… Voor de andere dieren, waar ik veel voor gewaarschuwd ben, hoef ik me gelukkig niet druk om te maken in de stad. Slangen kom je niet snel tegen in de stad. En wat spinnen betreft moet je altijd voor de zekerheid alle kleding en schoenen uitkloppen die buiten hebben gestaan, voordat je deze aantrekt. Tot slot zijn er veel haaien in de Brisbane river, vandaar dat je hier niet mag zwemmen en laat ik dat dan vooral ook maar niet doen. Dan moet het goed komen, heb ik me laten vertellen Haha

Niet alleen door de vogels werd ik hier verrast, maar ook door het weer. Zoals ik al zei is het hier nu lente. Heel apart om je voor te stellen misschien, omdat in Nederlands alles bijna anders loopt: tijd, seizoenen, dag en nacht.. Maar het begint hier nu al aardig warm te worden. Met het warme weer komen ook de oktoberstormen. En dat heb ik geweten. Het moment dat ik in de bus stapte is het piek fijn weer: warm, blauwe lucht, niks aan de hand. Tien minuten later, wanneer ik de bus uit stap, is er een echte storm gaande: het werd donker, harde wind, enorme plensbui en een paraplu gebruiken was gewoon zinloos. Na 2 seconden buiten te hebben gestaan was er geen droog plekje meer op mijn kleding te vinden… Maar ja positief bekeken: nu heb ik dat ook meegemaakt en weet ik tenminste ook weer hoe dat is.

Verder heb ik weer een aantal uitstapjes gemaakt. Ik ben naar Springbrook National Park geweest. Goede schoenen aan, rugzak mee: water, eten, snacks en zonnebrand. Ready to go! Waar we niet op bedacht waren, was dat het hoog in de bergen was. Hoewel het warm en droog was in Brisbane, was het koud en regenachtig boven op de berg. Het moesten de beste uitzichten zijn, maar we zagen alleen maar een groot wit vlak van de condens. Maar hee: weer een les voor de volgende keer: opletten op het weer, met deze hoogteverschillen. Maar we hebben daarnaast ook een hele mooie hike gedaan door regenwoud: smalle paadjes, diepe kliffen, grote rotsen en natuurlijk super mooie bomen, lianen, kalkoenen en freaky bladeren die uit het niets bewegen…. In de stad voel ik me toch iets beter, wat betreft de dieren haha Maar het blijft leuk zo de verschillende soorten natuur te zien. Het is zo anders dan dat van Nederland! Ook vind ik het erg leuk dat het allemaal zo ongedwongen gaat. Via een oproep op facebook hebben Kim (mijn maatje hier :D) een andere au pair ontmoet (uit Duitsland) en hebben vervolgens de hele dag met z’n drieën doorgebracht.

Dit vind ik erg leuk dat iedereen erg open is. Iedereen is bereid om nieuwe vrienden te maken en staat open voor nieuwe contacten en is geïnteresseerd in elkaar. Dit komt waarschijnlijk doordat je allemaal in hetzelfde schuitje zit. Veel mensen zijn hier met hetzelfde visum als ik: ‘ working holiday visum’. Hiermee kan je een jaar in Australië blijven en dan mag je ook werken. Ik zie dus hier veel mensen komen en gaan. Als je langer wilt blijven kan je voor het ‘2nd year visa’ gaan. Hiervoor moet je 3 maanden werken in de agrarische sector. Doordat iedereen komt en gaat, de meesten blijven zo’n 6 maanden op dezelfde plek, besef ik me nu dat het niet veel uitmaak of ik nu op dezelfde plek blijf of ga reizen, omdat ook anderen ‘even’ ergens heenvliegen om daar te verblijven.

Vanuit Nederland gezien is natuurlijk alles hier heel dichtbij, aangezien je bijna niet verder dan Australië kan gaan vanuit Nederland. Daarom is het ook zo leuk om te zien, dat zelfs van Nederland, zo’n klein kikkerlandje, er invloeden te zien zijn. Een ding is het Heineken bier natuurlijk, iedereen begint over de Nederlandse voetbal en ik zag zelfs een mevrouw met een knal oranje ‘Holland’ shirt lopen op de school van de oudste. Ook hebben we hier al de ‘Dutch club’ bezocht, waar allemaal Nederlands eten te vinden is en allemaal Nederlanders zich verzamelen. Iedereen weet ook waar Nederland ligt en heeft er van gehoord. In tegenstelling dat wij Nederlanders over het algemeen weinig tot niks van Australië weten. De meesten die ik vraag weten bijvoorbeeld niet dat de hoofdstad van Australië geen Sydney is maar Canberra. Maar dat Amsterdam de hoofdstad van Nederland is, weten ze hier allemaal! Bijzonder, mooi en het maakt me toch een beetje trots :D

Verder ben ik met drie andere meiden (Italiaanse en Duitse) naar Stradbroke Island geweest. In oktober is de laatste kans om walvissen te zien, voordat ze weer verder trekken. En we hadden geluk! We hebben enorme Walvissen gezien, spartelend met hun staart en springend uit het water. Maar dat was nog niet alles, dolfijnen, schildpadden, een kangoeroe in he wild en zelfs een aangespoelde haai op het strand! Naast een wandeling hebben we ook heerlijk gezwommen in het helder blauwe water, met hoge golven en gezond op de ellenlange stranden. We hebben geklauterd over rotsen en genoten van onze boottocht. Echt een geweldige trip! (zie de foto’s)

Ook met de familie gaat het goed. We hebben een aantal verjaardagen gehad: van de hostdad, de dochter en een oom. Dus ik heb weer veel familie gezien, taart gegeten en feest gevierd! Zo breng ik nog meer tijd door met de kinderen. Ze vertrouwen me ook steeds meer. De oudste vertelt me al de problemen op school, waar ze mee zit en vraagt me om hulp. Dit doet me natuurlijk goed. Ook wanneer ik thuis kom en ze me weer zien, wordt ik altijd stralend begroet en soms wordt ik overladen met knuffels haha En ik word overal steeds ietsje beter in: eten klaar maken, aankleden en ik kan inmiddels een poepluier verschonen met een recordtijd van 2 minuut en 18 seconden! Dat was wel even het delen waard :P

Hee guys, tot de volgende!