Hi, how are ya?

Dit is een zin die ik heel vaak hoor hier in Australië. Waar in Nederland ‘hoi’ of ‘hallo’ zeggen volstaat, beginnen de Aussies met ‘hi, how are you’. Wat moet je hier nou op zeggen? Is het een geïnteresseerde vraag of is het puur uit beleefdheid? Ik heb ontdekt dat ‘hello, I am fine, what about yourself?’ een goed antwoord is. Wat me dan ook opvalt is dat de Aussies erg geïnteresseerd zijn. Dat zie je al bij de begroeting, maar ook medewerkers in de bank, supermarkt, winkels en vreemden op straat zijn sneller geneigd een praatje te maken over van alles en nog wat. Nederlanders zouden sneller iets hebben van ‘dat gaat je niks aan’, maar ze zijn hier veel meer van het doorvragen. Echter het is veel beleefdheid en ik merk dat je echt door moet dringen, voordat je de mensen echt leert kennen. Ze zijn veel minder direct dan de Nederlanders.

Bij mijn host familie en hostgezin was dit echter geen probleem. Ze waren vanaf het begin heel direct en open naar me toe. Ze zeggen ook wel eens: je bent nu deel van onze familie, dus wat vind jij er van? Heel lief en warm. Ook leer ik ze goed kennen, doordat we met het gezin op vakantie zijn geweest. Omdat het twee weken schoolvakantie was voor de kinderen, hadden we de kans om een uitstapje te doen met de familie. De schoolvakanties lopen hier namelijk anders dan die van Nederland. Het schooljaar begint hier in januari en eindigt in december. De derde termijn is afgelopen en 3 oktober is de 4^de, en daarmee laatste, termijn begonnen. Van deze vakantie werd goed gebruik gemaakt door het gezin, ondanks de ouders gewoon moesten werken. Want ach ja, werken kan gewoon tussendoor als je bij de Gold Coast bent, dan rij je gewoon even op en neer. And guess what! Ze nemen mij gewoon mee: jeeejj!

De plannen waren om de eerste week naar Sydney te gaan, maar met de kinderen en door het drukke schema van de hostouders, veranderen de plannen nog wel eens. Dit merk ik ook bij andere au pairs en gezinnen. Ze plannen alles op korte termijn en het kan zelfs dan nog wijzigen. Eerst zouden we thuis zijn het tweede weekend van de vakantie, daarna zouden we naar Sydney, maar uiteindelijk is er een fotograaf geweest om het huis op de foto te zetten, omdat we misschien gaan verhuizen.. Jup, nog maar even afwachten, want als de plannen zo snel veranderen in 5 dagen .. hahah

Voor nu was het eerst naar de Gold Coast- Surfer Paradise-, want dat was dichtbij en de Gold Coast is ook zeker niet verkeerd. Vrijdag hebben we de auto volgeladen, kinderen van ‘prep’ en ‘kindy’ gehaald en direct vertrokken. Op dit drukke tijdstap was het ongeveer 1,5 uur rijden van Brisbane en dan arriveren we bij de Gold Coast bij Surfers Paradise. Het is net als in de film: we zitten op verdieping 34 van de 40 en hebben een hoekwoning. Grote keuken, woonkamer, twee badkamers en slaapkamers. Maar dat was nog niet het beste. Het uitzicht was geweldig! (zie foto’s). Vanuit mijn bed kon ik alle lichten van de stad zien en wanneer ik wakker werd zag ik de hoge gebouwen, de rivier en de bergen op de achtergrond. Vanuit de woonkamer hadden we uitzicht over het strand en de zee. In een woord: WAUW! Dagen van strand, zee, zwembad, spa, winkelcentrum… Hier kan ik wel aan wennen. Heel leuk met het hostgezin, maar af en toe ook wel wennen, omdat je toch de hele dag bij elkaar op de lip zit. Het was een heel andere vakantie dan met familie of vrienden. Het is natuurlijk ook een heel andere situatie; met een ander gezin, kinderen en een ander ritme. Maar het was leuk, relaxed en vooral erg mooi! En toen we weer thuis kwamen, voelde het echt even als ‘thuis’; mijn eigen plekje, spulletjes en internet haha

Verder heb ik tussendoor weer heel wat nieuwe mensen ontmoet. Ik merk dat het erg belangrijk is dat ik naast het gezin, mijn eigen dingen heb, zoals vrienden, sport, uitstapjes, etc. Zo heb ik nog meer Dutchies ontmoet, maar ook mensen uit Duitsland, Italië en noem maar op. Ook ben ik naar een bbq geweest met allemaal mensen uit Brazilië en Peru (vrienden van de hostouders) en van de organisatie ‘travel active’ hadden we een ‘meet up’ met alle andere au pairs. Verder ben ik ieder weekend ik wel op South Bank (aangelegd strand) te vinden en ik mis geen film, want de bioscoop is hier heel goedkoop en ik ga ook vaak naar het de winkelcentra. Alle straatjes, winkels, restaurantjes en mooie plekken ontdekken vind ik heel leuk. Rondslenteren in de stad, rondvaart maken met de boot, muzikanten en andere artiesten bewonderen en noem maar op.

Door overal een kijkje te nemen, heb ik na zo veel weken mijn draai hier wel gevonden. Ik weet hoe het openbaar vervoer werkt, ik ken hier een aantal mensen en begin de omgeving steeds meer te herkennen. Daarnaast zijn Translink (app voor het reizen met het openbaarvervoer, soort 9292ov) en google maps inmiddels mijn beste vrienden, als ik de weg niet kan vinden.

Verder begin ik al iets van de Aussies op te pikken en over te nemen. Ik ga de deur niet meer uit zonder pet, mijn sunnies (zonnebril), een fles water en factor 50 zonnebrand. Ook al heb ik niet de meest lichte huid, het is hier echt nodig. Insmeren met zonnebrand hoort dan ook bij de routine, zodra je naar buiten gaat.

Niet alleen de gewoonten van de Australiërs pik ik op, maar ik neem ook de Engelse taal natuurlijk over. Het Engels communiceren gaat goed en ik begrijp de kinderen en de brabbeltaal van de jongste ook steeds beter. Daarnaast gaat het communiceren met de ouders ook goed, al komt het er niet altijd in vloeiend Engels uit. In het begin is het altijd even wennen, met grapjes ben je soms net te laat en het letterlijk vertalen is soms lastig Maar de ouders, familie en mensen uit Australië zijn vaak verbaasd over de Engelstalige vaardigheid die wij hebben. Alhoewel het Engels wel goed gaat, is het erg fijn, wanneer ik even Nederlands kan praten met de Dutchies. En het is al helemaal relaxed als ik weer even Fries kan praten met familie en vrienden op skype J

Het lijkt door de afgelopen blogs misschien dat ik alleen maar uitstapjes maak en niet thuis ben. Ik heb veel geluk dat de familie me mee neemt op vakantie en uitjes en dat ik met andere, vaak ook buitenlanders in Aussie, er op uit ga. Maar een groot deel van de week bestaat natuurlijk uit het au pair zijn. Poepluiers verschonen, wasjes draaien, kinderen vermaken, kinder kamers uitmesten, samen huiswerk maken, maar ook veel spelletjes doen, lol maken, voorlezen, verkleedpartijtjes, picknicken en noem maar op. Het hoort er allemaal bij. Alhoewel veel dagen hetzelfde schema hebben, is geen dag hetzelfde met de kinderen. De ene keer hebben we een tandenwissel en de andere keer maken we ritjes op het vliegende tapijt of mag de oudste verkleed naar school haha. Tot nu toe vind ik het erg leuk. Het is veel uitproberen, vallen en opstaan, maar met overleg kom ik een heel eind. Ik leer hier veel geduld te hebben, consequent te zijn, duidelijk communiceren (ook in het Engels), maar bovenal lol te hebben en relaxed te zijn (no worries!). De kindjes beginnen steeds meer aan me te wennen. Waarbij de jongste eerst ongeveer iedere minuut (oke, iets overdreven) vroeg: ‘where is mommy’ en vervolgens in schreeuwen en huilen uitbarstte, is dat bijna niet meer het geval. Hij begrijp het steeds beter. De oudste was meteen blij dat ik er was, maar probeert me nog steeds uit. Het is natuurlijk voor hen ook wennen, zomaar iemand in huis die van de andere kant van de wereld komt, waarbij de regels ook anders zijn. Het is ook mooi om de kleine vooruitgangen te zien: de oudste ben ik het veterstrikken aan het leren en ze is ook erg geïnteresseerd waar ik vandaan kom: ‘How is that in your world?’ Waarbij ik uit blijf leggen, dat we op dezelfde aardbol leven haha. Of ze vraagt ‘Do you have that to there?’ Haha Heel leuk dat ze daar over nadenkt.

Ook dit ‘au pair gedeelte’ van mijn reis vind ik zeker leuk! Een voordeel hierbij is dat ik natuurlijk extra veel meekrijg van het leven hier, doordat ik bij het gezin in woon. Wat doen ze op een dag, wat eten ze, wat kijken ze op tv, wat voor grapjes maken ze, en ga zo maar door.. En niet te vergeten een goed bijkomend voordeel, ik heb bijna de hele beneden verdieping voor mezelf; een eigen slaapkamer, gedeelde badkamer, woonkamer :D Heerlijk! Dat is wel even wat anders dan een backpackers hostel xD

Voor deze keer een wat langer verhaal vergeleken met de vorige blogs. Maar ik wil ik graag nog even afsluiten met iedereen te bedanken voor de lieve reacties en berichten die ik ontvang op mijn blog en foto’s en ik wil iedereen bedanken die me op de hoogte houd van wat er op het thuisfront gebeurd.

Thank you! En tot de volgende!